Cold War

2018 // Pawel Pawlikowski 

Ο Πολωνός σκηνοθέτης πλέκει για άλλη μια φορά πολύ προσεκτικά τις διάφορες κλωστές που συνενώνονται σε ένα αριστούργημα. Το Cold War είναι ένα μουσικό παραμύθι και δράμα. Το ασπρόμαυρο φίλτρο που προτιμάει ο Pawlikowski χρωματίζεται με τόνους απύθμενου ρομάντσου κι έρωτα και όλα γίνονται μία μαγεία που άλλοτε θυμίζει την πραγματικότητα και τον ρεαλισμό και άλλοτε όχι και τόσο. Κάνει τα πράγματα να φαίνονται σαν μία κύλιση στον χρόνο. 

Η Joanna Kulig (Zula) και ο Tomasz Kot (Wiktor) παίζουν υπέροχα τους ρόλους τους και μας κάνουν να πιστέψουμε ότι ζούνε την ατίθαση και αλόγιστη έλξη που έχει ο ένας για την άλλη και αντίστοιχα. Για άλλη μια φορά το δημιούργημα του σημαντικού σκηνοθέτη έχει υψηλή αισθητική και ποιητικότητα., σε συνδυασμό με την εξαιρετική η φωτογραφία του Lukasz Zal. Όλα δένουν περίφημα και ο Ψυχρός Πόλεμος γίνεται ένα πεδίο όπου εκτελούνται τα συναισθήματα, οπότε και αυτά που είναι πιο ισχυρά καλούνται να υπερισχύσουν και να υπερνικήσουν τις αντιστάσεις, ώστε να επιβιώσουν.  

Σημαντικό ζήτημα που θίγεται στην ταινία είναι η νοσταλγία που νιώθει η Zula για την πατρίδα.  Η Πολωνία είναι υπό Σταλινική κυβέρνηση. Διαφεύγει στο Παρίσι για να ζήσει με τον αγαπημένο της Wiktor, όμως κάτι δεν της κάθεται καλά. Ρισκάρει για να επιστρέψει πίσω, με αποτέλεσμα να προκαλέσει πολλές δυσκολίες στην πορεία του έρωτά τους. Όλα ανατρέπονται, ο χρόνος λειτουργεί καταλυτικά και η ταινία μας αφηγείται ότι αν δύο θέλουν να είναι μαζί, θα είναι ό,τι και να συμβεί, όσες φουρτούνες, χρόνια και αν περάσουν, όσες κυβερνήσεις, συζύγους κι αν αλλάξουν. Η αγάπη στο τέλος νικάει τα πάντα και όλα είναι πολύ απλά, τόσο απλά μπροστά της. 

Νόμιζα ότι θα είχα περισσότερα να πω, ωστόσο, καθώς η ταινία είναι περισσότερο μουσικό ποίημα, θεωρώ ότι τα καλύπτει όλα, πολύ καλύτερα από ό,τι αποπειράθηκα να παρουσιάσω, οπότε δείτε τη.